Szczeniak

rafalp88

Witam mam goldena od 5 dni...

Mam pytanie jak wasze goldeny zachowywały się na początku??
Jakie były?
Mój jest strasznie strachliwy :] i leniwy

dużo spi

Martynkaa

Mój na samym początku tak się bał że musiałam go wnosic do mieszkania bo się zaparł i ani mowy nie było o tym aby się ruszył.. Wink

Jeśli to szczeniak to przecież normalne że cały czas śpi.. co do leniwości to akurat mój był rozbójnik gdy nie spał Wink

Marta&Karmen

Moja też była raczej strachliwa... ale nad tym musisz pracować - niech się oswaja z różnymi sytuacjami.

caroline81

Każdy szczeniak jest inny, moja nie bała się w ogóle, w ciągu pierwszych kilkudziesięciu minut zdążyła zapoznać się ze wszystkimi mieszkańcami i obwąchać wszystkie kąty. Tez spała dużo- normalne, jak każdy szczeniak. A gdy nie spała była bardzo grzeczna, najczęściej bawiła się swoimi zabawkami, na swoim posłaniu (!). Lub bawiła się z jakimś domownikiem. Do dzisiaj jest taka grzeczna. W domu nic nie zniszczyła. I do dzisiaj niczego się nie boi.

Shivka

Moja Samula to byl prawdziwy szatan. Nigdy sie nie bala, na poczatku byla troche niesmiala, ale za to jak sie rozbrykala..huhu. Do dzisiaj broi

Paulina14

Moj smyk po przyjezdzie do nas byl hm.. zdecydowanie zdezorientowany

W sumie, nic dziwnego - nowe otoczenie,zapachy,ludzie. Pamietam, jak wystraszony polozyl sie pod stolem i nie chcial wyjsc

Zachecalam go zabawkami z jakies pol godzinki i sie przelamal Wink

Zabaw nie bylo konca. No i te 'niespodzianki' w roznych miejscach w domu..

doroth6

A mój od samego początku rozrabiał ...miał dokładnie 7 tyg. i w pierwszy dzień przywitał nas szczekaniem . Inne szczeniaki w ogóle na nas nie zwracały uwagi i dlatego wybraliśmy właśnie Argo. Pozdr. D

Brita

Moj byl bardzo ciekawski wprowadzilam go do domu to zagladnal w kazdy kat obwachal rodzicow i zesikal sie na srodku pokoju Very Happy

Mysle ze tu duzo zalezy od chodowcy czy poznaja szczeniaka z roznymi odglosami, sytuacjami, przedmiotami.
Nasi spisali sie bardzo dobrze malo bylo takich rzeczy czy sytuacji ktorych gordon by nie znal i przez to bal sie ich

Hania_Edi

Eda od poczatku byl pewny siebie i bardzo aktywny.
Gdy pierwszy raz zobaczyl swojego wielkiego wujka Barniego (dorosly ON) podlecial do niego w dumnej postawie z podniesionym ogonkiem... ;)Zero respektu. A Barni byl od niego przeciez kilka razy wiekszy.
Skoro Twoj młody jest lekliwy musisz go jak najwczesniej zapoznawac z nowymi przedmiotami, sytuacjami. Bardzo wazna jest socjalizacja w mlodym wieku. Napisz nam jak dzisiaj wyglada zachowanie małego ?

nadtalia · Gość

Hera jak weszła do domu to musiałą wszystko najpierw obejrzec po paru godzinach zasnela i byla bardzo czujna co jakis halas to od razu glowa do gory i musiala zobaczyc czy nic sie nie dzieje ale na 3 dzien juz sie u nas zadomowila i wszystkich pokochala

Donia

Moja pociecha w sumie nie bała się jak do mnie przyjechała.
Tylko poprostu na początki spała dużo ale to szczeniak więc nic dziwnego.
Z czasem zaczęła sie bawić i zaczepiać domowników.
Teraz to już jest rojber jakich mało.
Strasznie boi sie parasolki zawsze jak otwieramy to ucieka i chowa się w kąty.

dalija

Leo nie wykazywał leków od samego początku. Zero respektu dla kotów i zaprzyjaźnionych piesków, czy to jamnik czy labrador. Jedyna rzecz, której nie za bardzo lubi to odkurzacz. Parasolki nie mamy wiec nie wiemy

ale znałam duuuzego sznaucera, który nie przekroczył progu jak leżała nawet złożona parasolka w zasięgu oka

skąd ta parasolofobia u psiaków??, nie wiem

sunni

Mój maluszek jest już ze mną 3 tygodnie i od pierwszych minut w domu czuł się bardzo pewnie i wogóle się nie bał.Na początku jego zabawa trwała ok 8 minut później padał ze zmęczenia i długo spał.teraz jest odwrotnie pare minut śpi a szaleć może bez końca:)Zwłaszcza w ogrodzie gdzie go wszystko interesuje.Dzisiaj upaćkał się węglem. Wink

Ariena

Moja też od początku była strachliwa, zostało jej to do teraz w niektórych sytuacjach Neutral

Przez jakieś 2 tygodnie bała się wejść do kuchni, reagowała nerwowo na każdy hałas, stuk, wyjmowanie garnków z szafek. Dlatego miała miski przy samym wejściu do kuchni i stopniowo przysuwaliśmy je wgłąb kuchni, ale teraz to już się rozwala tam na podłodze i śpi. Na dworze bała się samochodów, maszyn drogowych, chyba nie widziała nigdy gołębi bo też się trochę ich bała Surprised

Pewnie to dlatego że wzięliśmy ją z gór, gdzie nie była przyzwyczajona do hałasów. Bała się też jakieś reklamówki, czy czegoś o dziwnym kształcie leżącego na ziemi typu kawałek kartonu itd. Ale z miesiąca na miesiąc przechodziło jej to, choć do dziś jest taką panikarą w nieznanych sytuacjach.
Niedawno szukaliśmy dla niej obroży i mierzyliśmy jej szyję żeby sprawdzić rozmiar. Oczywiście nie wiedziała po co to wszystko i się chowała pod łóżko. Niepewnie się czuje gdy widzi koło siebie parasolkę, w nowych miejscach reaguje strachliwo wręcz panicznie np jak się chce przejść przez takie malutkie targowisko gdzie jest dużo ludzi to jakbym ją puściła to by zapewne mi zwiała bo tak mnie ciągnie. Rolling Eyes

grigor

Nasza Vega była raczej mało strachliwa, szybko zapoznała się z każdym kątem
w mieszkaniu (najbardziej przypadły jej do gustu drzwi balkonowe - jej okno na świat oraz szyba
w piekarniku - wyimaginowany kumpel hehe). Jeśli chodzi o wyjścia na dwór to rzecz jasna
nadmierny hałas ją intygował, do tej pory potrafi usiąść na trawniku i patrzeć na przejeżdzające
auta - jakby był to niezwykle ciekawy film w tv

Chyba takim jedynym momentem, kiedy autentycznie się bała - to wieczorne wyjścia
i pojawiające się cienie - czy to na ścianach czy na ziemi. To wprawiało ją w osłupienie,
zatrzymywała sie i nie chciała iść dalej...