Psia spacerowa grupa integracyjna

Shivka

wishina, no przeciez napisala co sie stalo

caroline81

Napisałam w drugim zdaje się poście co się stało:

indiana

Też myślę, że spotkania szczeniaczkowe aktualnie są dla Was lepsze niż psi misz-masz (psy w różnym wieku, różnej wielkości i temperamentu).

Ale tu też dużo zależy od ludzi spotykających się.

My mieliśmy taką grupkę, spotykającą się wieczorami, złożoną z 7 piesków-szczeniaków mniej więcej w równym wieku. Były tam: 2 huskie, dog de Bordeaux, sznaucer, bernardyn, labek i goldenek (mój). Od czasu do czasu dołączało do tej grupki kilka osób z dorosłymi psami. Ale oni akurat byli w porządku, ich pieski były spokojne (nie męczyły maluchów) lub były na smyczy.

Nasze psiaki uwielbiały te wieczorne spotkania. Z Indianą chodził na nie Jacek (mój mąż), więc o tym, co się tam działo, wiedziałam z jego relacji.
Zaniepokoiło mnie to, że zbyt często znajdowałam na łepetynie mojego blondaska małe strupki. A od czasu do czasu piesek kulał, jakby był za bardzo przemęczony.
Więc wybrałam się kilka razy na te spotkanka, żeby sprawdzić osobiście jak to wygląda.

Moje obserwacje były takie:

1. Pieski goniły się nieraz "do upadłego", a właściciele zadowoleni z tego nie przerywali ich nadmiernych szaleństw. Mój mąż też nie przerywał, uważając błędnie, że przecież Indiana sam pójdzie sobie odpocząć, gdy się zmęczy. Niestety, nie pójdzie, bo to tylko szczeniak. Zabawa z rówieśnikami jest dla niego taką atrakcją, że nie zważa na żadne zmęczenie.
I gdy następnego dnia rano Indiana na spokojnym spacerku kulał -wiedziałam, że to po szaleństwach z poprzedniego wieczora.

2. Był tam jeden pies (sznaucer), który niby "zabawowo" napadał na inne. Robił to b. niedelikatnie, stąd te strupki na głowie i uszach mojego psa. Poza tym (był o kilka m-cy starszy) miał problem ze swą nadpobudliwością (ciągle usiłował molestowac inne psiaki), a jego właścicielka nic z tym nie robiła (poza wstydzeniem się za niego, co akurat uważam za bardzo głupie).

3. Dobiło mnie też to, że nie miałam tam z kim porozmawiać o psich sprawach. Ja miałam pierwszego psa, liczyłam na jakieś ciekawe rozmowy, dzielenie się doświadczeniem. Gdzie tam - ciągle były pogaduchy na jakieś błache tematy, a ja z moimi pytaniami, propozycjami wychodziłam na dziwoląga, który nie wiadomo czego od nich chce. Oni traktowali te spotkania jako przedłużenie swojego życia towarzyskiego.

W końcu podjęłam decyzję (nie bez oporów ze strony Jacusia) i mój piesek przestał uczestniczyć w tej grupce.

Tak więc wszystko jest względne: z jednej strony psy się cieszą, wybawią, uczą psiego języka, a z drugiej - wszystko musi być robione z głową. To są spacery socjalizacyjno-wychowawcze naszych szczeniaków, a nie jeszcze jedna okazja do pogaduszek z sąsiadami.

Jeśli wszyscy to rozumieją, zwracają uwagę na jakość pieskowych spotkań, to wszystko jest OK. Ważne też, aby grupka nie była zbyt liczna. U nas było 7, czasem więcej, piesków. Ja uważam, że lepiej gdy grupka jest mniejsza.

A ze starszymi, dorosłymi psami, lepiej posocjalizować szczeniaka na spacerkach indywidualnych, starannie dobierając tego dorosłego towarzysza spaceru.

Marta&Karmen

jejku, z czyms takim to się jeszcze nie spotkałam Confused

Czasami są organizowane spacerki dogomaniaków w bielsku. Ale wyglądają zupełnie inaczej. Jest nas niewiele, spacerujemy, rozmawiamy głównie o psach, ale tez czasem zatrzymujemy się gdzieś i każdy ma czas żeby zająć się swoim psem... A psy spacerują razem, czasem sie bawią ale nie ma takich szaleńczych gonitw Rolling Eyes

no i każdy pilnuje swojego psa...
ogólnie ujmując te spacerki dogomaniaków wyglądają zupełnie inaczej!

a tak poza tym moja Karmen nigdy nie biegała do upadłego... jak jest zmęczona przerywa zabawę, bierze sobie patyczek do pogryzienia albo przychodzi do mnie żeby ja pogłaskac Rolling Eyes

może dla mnie takie spotkania wydaja sie fajne, bo u mnie rzadko mozna napotkać kogoś z psem, ale jesli już sie uda to jak dotąd zawsze było bardzo miło Rolling Eyes

indiana

Shivka

No coz, ja bym sie chetnie spotkala z wlascicielami, ale niestety zwykle spotykam sie ze spuszczonymi wieczorami samotnie blakajacymi sie psami

Wlascicieli ani widu ani slychu Evil or Very Mad

Jak Sami miala 3 miesiace zaprzyjaznilam sie z pewnym starszym panem, ktory ma suczke goldenke w tym samym wieku i prawie codziennie chodzilismy razem na spacery, Sami swietnie sie bawila z sunia, ale niestety jakis czas temu pan sie wyprowadzil z miasta i nie mamy juz tak fajnego towarzystwa... Teraz od czasu do czasu uda nam sie spotkac z collie, ktorego Sami tez uwielbia i szaleństwom nie ma konca, ale to tak raz, dwa razy na tydzien. Ja lubie te spacery z ludzmi, ktorzy dbaja i kochaja swoje psiaki, zawsze jest do kogo przyslowiowa gebe otworzyc a i psiaki dobrze sie bawia. Niestety u mnie to raczej rzadkosc spotkac kogos takiego.

sunni

U nas w parku można spotkać dużo goldenów i labradorków i mój maluch świetnie się z nimi bawi.Z tymi mniejszymi w jego wieku kotłuje się po trawie... on uwielbia zabawy na leżąco na pleckach wystawiając brzuch.Jeśli chodzi o starsze psy to również te zabawy wyglądają bardzo fajnie.Nie jest on szczególnie ruchliwy i nie ma niewiadomo jakich szaleństw.Natomiast uważam na psy innych ras dlatego,że nie wszystkie są przyjazne i nie wszystkie potrafią się bawić z takim maluchem.spotykamy psy które go za mocno atakują, albo zdazylo się ,że mały kundelek go ugryzł.Teraz moja psina boi się troche innych psów i już nie leci od razu do każdego... podchodzi z dystansem

Jest jeszcze jedna starsza bokserka ,która jest niesamowicie mądra i opanowana i Fago ją po prostu uwielbia:)
Jestem jak najbardziej za takimi spotkaniami:)