Poważne problemy wychowawcze...

gabunia76

Mi tez sie to wydalo troche nie na miejscu z tym rzucaniem sie i gryzieniem.Nasza sunia od poczatku byla bardzo spokojna,nie gryzla,nie rzucala sie.I taka jest caly czas a ma juz prawie 9 miesiecy.Miala owszem taki moment ze przy jedzeniu warczala i kilka dni mieszania w misce i podawania z reki pomoglo.Czy jak przy obgryzaniu kosci tez warczala jak podchodzilam wiec stanowczym tonem nie wolno i zabieraniem a gdy sie uspokajala oddawalam jej to rowniez pomoglo.Wiec zgadzam sie z Sylwia gr ze powinienes sie z nia udac koniecznie do jakiegos fachowca ktory sie zajmie tym problemem.Bo nieswiadomie moze sie okazac ze wzmacniasz w niej to zachowanie a potem moze to byc naprawde niemile w skutkach w przyszlosci.
Powodzenia i mnostwo cierpliwosci a bedzie dobrze

Pozdrawiam....... Aga z Szila

sylwia_gr

Dokładnie, ja miałam już sporo psów w życiu, ale nie dopuściłam do tego, aby któryś z nich okazywał wobec mnie agresję! Aktualnie mam na wychowaniu niewiele starszego szczeniaka - samca (a chłopaki to w ogóle mają siano zamiast mózgu Very Happy

) - o bardzo mocnym charakterze i gdybym popuściła jego wychowanie "bo to normalne w tym wieku" to boję się myśleć co by się działo za 2 miesiące! Golden jedak ma "uzbrojenie" (a miałam okazję się przekonać widząc ludzi z porozszarpywanymi rękoma przez goldeny), ma swoją siłę, masę i może zrobić dużą krzywdę. A żeby nie miał możliwości wypróbowania swoich sił na właścicielu, potrzebne jest eliminowanie agresji już w tym wieku!

doroth6

Fibi jest jeszcze bardzo młoda i trzzeba pracowac nad nia bardzo regularnie puki czas bo im starszy pies tym bedzie trudniej . To wymaga wiele cierpliwości . . Czy nikt jej nie bił ? Troche dziwne ze właśnie tylko na siostre i mamę tak reaguje .

gosik77

Piff_paff

Odnośnie bicia: napisałem już, że mojego taty Fibi nie ugryzie, bo wie, że można dostac w pysk - bo dostała;]. Awanturowałem się z nim, że psa nie należy bić, ale wg niego to pies ma się słuchać, a jak się nie słucha to kolczatka, pięścią w pysk i do kojca. Generalnie jest niereformowalny, co wkurza mnie tym bardziej, że jak jechaliśmy po szczeniaka, to wyglądało na to, że mamy ustalone dlaczego bierzemy Goldena i jak będziemy go traktować...

No ale... ostatnio spędzam z Fibi dużo czasu (bo generalnie to jest pies rodziców i siostry, ja jestem na studiach, ale odkąd skończył się rok akademicki, to spędzam z psem naprawdę mnóstwo czasu) i zacząłem jej się przyglądać... Generalnie to może i przesadziłem w pierwszym poście - od kilku dni nie zdarzyło jej się mnie ugryźć, no chyba że w czasie zabawy przypadkiem nie złapie zabawki tylko dłoń, ale wtedy od razu puszcza... no i chyba wg niej gryzienie to domaganie się pieszczot - czasem bardzo mocno się domaga, ale szybko się oducza takich akcji.

A siostra? Siostra wcale nie chce już do Fibi podchodzić, i nie daje mi się przekonać, że jak będziemy się bawić razem to powoli ją oduczymy gryzienia.
Generalnie to chyba spróbuję sam z nią popracować i poprawić kontakt, a jak to nie będzie przynosić żadnych efektów, to w sierpniu poszukamy specjalisty.

Teraz muszę lecieć, bo Fibi piszczy, że chce na siku Razz

Marta&Karmen

sylwia_gr

gosik77

sylwia_gr

Oczywiście, dlatego napisałam, że nie toleruję za bardzo rad przez internet w kwestii wychowania - bo to powinien zrobić człowiek, który widzi psa na żywo, myślę, że skoro Piff_Paff odczuwa jakąś uciążliwość w życiu z Fibi, to należy zwrócić się do osoby, która się na tym zna, psa widzi i wie co jest podstawą jego niepożądanych zachować.

mysza1900

[quote="sylwia_gr"]

Hania_Edi

Alicja

Dopiero teraz miałam czas dokładnie poczytać o Waszych problemach Pif_Paff i mam następujące uwagi:
1. Co do agresji - dziewczyny już udzieliły bardzo mądrych rad w tej sprawie. Dodam tyko od siebie, że bicie psa problemu nie rozwiąże i jest to sposób na wychowanie nie do przyjęcia.

2. Piesek miał być dla siostry. Przepraszam bardzo, ale pies nigdy nie uzna małego dziecka za swojego pana i dziecko psa NIE WYCHOWA. Żaden pies nie jest grzeczny "sam z siebie" i ułożony od urodzenia. Trzeba go WYCHOWAC i chyba nie masz złudzeń, że zrobi to małe dziecko. Tak samo, jak nie pójdzie z nim samo na spacer. Teraz to szczeniak, ale za pół roku będzie ważyć ze 20 kg, czyli pewnie niewiele mniej albo tyle samo, co Twoja siostra. Wyobrażasz sobie, że ona zapanuje nad takim psem? Wystarczy, że Fibi coś zainteresuje i mocnej pociągnie.
Reasumując, golden jest psem do domu z dzieckiem, ale to nie dziecko ma być jego Panem.

3. Psy lubią się tarzać w różnych dziwnie pachnących rzeczach (nie tylko goldeny) i waszej Fibi przejdzie to albo nie.

4. Co do kleszczy - jak się ich pozbywać już wiesz, a co do preparatów, to jest na to osobny temat w "Zdrowiu" i zapewniam Cię, że pies MUSI albo mieć obróżkę przeciwkleszczową albo być chroniony innym preparatem (co wybrać to poczytaj rady innych w w/w temacie).

I na koniec - mimo, że piszesz na początku, iż decyzja o zakupie goldena była podjęta po przemyśleniach, myślę, że przed Wami jest jeszcze dużo problemów, bo mam wrażenie, że decyzja nie była poparta fachową lekturą, a tylko obiegowymi opiniami, że golden to pies dla dziecka, taki spokojny grzeczny misiaczek. Owszem jest taki - ale dopiero wtedy jak się nad nim POPRACUJE.
I tu znowu się powtórzę i będę nudna aż do bólu - dziecko tego też nie zrobi. Musicie w domu zdecydować, kto z dorosłych będzie wychowywał psa.

mysza1900

Piff_paff

No cóż, nie pisałem przez miesiąc, bo się wziąłem do pracy ze zwierzakiem... I generalnie już nie gryzie, faktycznie wystarczyło trochę uporu względem Fibi.

Jak tylko przymierza się do gryzienia, to słyszy głośne i stanowcze "NIE", jeśli to nie pomoże to biorę ją pod pachę i zamykam samą. Jak się uspokoi (przestanie piszczeć i szczekać, czyli jakieś 15-20 minut) to wracamy do zabawy. Początkowo wyglądało to tak: minuta zabawy, 20 minut zamknięcia i tak na zmianę. Teraz (po miesiącu) już jej się praktycznie nie zdarza ugryźć, a jeśli nawet ma ochotę, to celowo omija pyskiem rękę i kłapie zębami obok, ewentualnie bierze rękę w pysk ale nie zaciska. Jestem bardzo zadowolon!

Kilka dni temu zafundowałem sobie kliker, zrobiłem sobie target i wziąłem się za uczenie jej na poważnie. Tak, wiem, że jest już trochę późno (ma już 4,5 miesiąca), ale wcześniej próbowałem ją wyszkolić bez klikera, i zainspirowała mnie dopiero książka Barbary Waldoch "Pozytywne szkolenie psów" - staram się postępować dokładnie wg instrukcji z tej książki. Jestem zachwycony, bo Fibi nauczyła się już targetować, szczekać na zawołanie, siadać, dawać łapę (lewą lub prawą, jak kto chce), warować (choć to jeszcze ćwiczymy) i aportować zabawkę (oddając do ręki!), jednak największy problem sprawia przywołanie...
W rozproszeniu, że tak powiem, umiarkowanym (np. ludzie za płotem) nie ma problemu, jednak jak są ludzie "w zasięgu" to nie ma siły, goni do nich i sika z radości

. Macie jakieś rady? Poza wytrwałością, cierpliwością i stanowczością? Razz

Wiem, że trzeba to ćwiczyć, ale jak to zorganizować? Dobrzy by byli jacyś znajomi, którzy chcieliby porobić za "rozproszenie", żebym nie musiał się obawiać, że ktoś obcy zrobi Fibi krzywdę, jak do niego pobiegnie. No i oczywiście, żeby obcy do których już pobiegnie jej nie głaskali...

No cóż, będziemy dalej walczyć...

mysza1900