Ochrona zasobów

Giergow

Poszliśmy z Tulą na mamy nadzieję dobre szkolenia, Lukrecja i Iziak też tam chodzą, tylko, mimo że pokryliśmy 75% kosztów szkolenia to rodzice uważali, że wyrzucamy pieniądze i dosyć sceptycznie do tego podchodzili. Co do tematu podkradania ze stołu, Pani Agata (trenerka) powiedziała, żeby nie zostawiać nic na stole w jej zasięgu i nie pozwalać jej "sprawdzać" czy jest cos na stole. Jest sposób na pozbycie się problemu, ale im się nie chce chyba tego robić. Nie wiem czy myślą, że sami mamy ją wychować, ale tak się do końca nie da.
Jeszcze gorsze jest to, że jak moja mama była miała to miała psa i był on wychowywany wiadomo jaka metodą i podobno był idealnie wychowany. Zawsze wracał sam do domu.
Teraz jak my próbujemy wychować ją pozytywnie, a oni robią to swoimi sposobami, to nic z tego nie wychodzi, albo wychodzi to co teraz mamy z jej zachowaniem, a rodzice myślą że nasza metoda nie działa i w ogóle jest głupia. Próbowaliśmy ją (metodę pozytywną) tłumaczyć wiele razy rodzicom, kazaliśmy im przeczytać książkę taką pomarańczowo biała o pozytywnym szkoleniu, przeczytali może kilka stron (wstęp) i powiedzieli, że to jest bez sensu i nie rozumieją jak to działa. My się uparliśmy z bratem na tą metodę.
Pójście do behawiorysty odpada chyba, że bez wiedzy rodziców Rolling Eyes

Jestem pewien, że uznąją nas za wariatów, iść do psiego psychologa? A tak apropo- ile kosztuje taka wizyta/seria wizyt, bo chyba jedno spotkanie nie wystarczy? Czytałem taka fajną książkę "okiem psa" jakiegoś znanego behawiorysty i naprawdę fajnie tam opisał kilka takich wizyt.

Lukrecja_

Trochę znam już i Was i Tulę. Uważam, ze agresywne zachowanie Tuli w postaci warczenia kiedy chce się podejsc, to jest odpowiedź niestety na to jak Tula jest traktowana przez rodziców.
Jeżeli chcecie to możemy zorganizować takie spotkanie na którym wyjaśnię Waszym rodzicom pewne rzeczy, bo niestety moi rodzice też mnie traktowali jak na niczym nieznającego się gówniarza, czasem ktoś obcy lepiej coś powie. Myślę też ze Wasi rodzice nie doceniają rasy i tego że będziecie mieli cudownego psa, towarzysza.
Jeśli chodzi o szkolenie to na pewno dużo daje, ale ja nie na wszystkie swoje pytania znalazłam odpowiedz, która by mi pomogła.
Ja tutaj widzę taki problem, że co byście nie wypracowali z psem to i tak zostanie to popsute przez brak wiedzy rodziców. Nie ma innej rady jak uświadomić ich w pewnych kwestiach...

Dundi

Hmm, no sytuacja wygląda nienajlepiej... Ja na Twoim miejscu skorzystałabym z propozycji Lukrecji, jeśli tylko się da, może jakiś wspólny spacer wymyslicie, albo coś, żeby Lukrecja dała radę zamienić chociaż parę słów z Twoimi rodzicami?
Rozumiem, że szkolisz Tulę metodami pozytywnymi - chwała Ci za to. Ja bym jeszcze w związku z tym zrobiła tak: naucz Tulę kilku sztuczek, albo sekwencji (moim zdaniem niezłe wrażenie robi np. jak pies wykonuje komendy na znak ręką, bez komend słownych - łatwo nauczyć, a wrażenie robi super) i chwal się tym rodzicom, pokazuj, że nauczyłeś ją TAKICH rzeczy dzięki metodzie pozytywnej. Może jak zobaczą, że takie szkolenie działa przy nauce sztuczek, uda się ich przekonać do stosowania jej przy innych sprawach?
Ty, ze swojej strony, staraj się za wszelką cenę unikać sytuacji, które mogłyby podwarzyć zaufanie Tuli do Ciebie. Niezależnie od układu z rodzicami, stwórz jej poczucie, że Tobie może zaufać zawsze. Karm ją z ręki dalej, dawaj smaki tak, że trzymasz z jednej strony, a ona gryzie z drugiej (dobre są do tego żwacze wołowe, bo są dość długie), staraj się ja jak najwięcej nagradzać a jak najmniej karcić - stwarzaj sytuacje, w których możesz ją nagradzać, czyli ćwiczcie często, chwal dużo, niech kazda sesja ćwiczeniowa kończy się jej sukcesem.
Wydajesz się być bardzo rozsądny - nie trać wiary, bardzo dużo zależy od Ciebie, więc wykorzystaj to. Jak inaczej się nie da - staraj się przewidzieć sytuacje, w których może dojść do spięcia na linii rodzice-pies (może w jkichś sytuacjach to się powtarza?) i staraj się ich unikać, albo izolować jakoś psa od rodziców w takich sytuacjach. Bardzo mocno trzymam za Ciebie kciuki!!!
P.S. Jeszcze mi przyszło do głowy - może znana jest Ci historia Bono, goldena, który był szkolonym przy uzyciu agresji, został uratowany przed uspieniem a jego nowa opiekunka wraz ze szkoleniowcami z Wesołej Łapki staraja się wyprowadzić na prostą (z sukcesami!). To może drastyczne, ale z tego co pamiętam, ta historia jest dokładnie opisana na stronie którejś fundacji (Szansy albo Aurei, nie pamiętam, sorry), są też filmiki na stronie Wesołej Łapki, na naszym forum były jakieś linki - pokaż rodzicom, do czego prowadzą metody wychowawcze, które oni chcą stosować. Może to i lekki szantaż emocjonalny, ale walczysz o dobre stosunki w rodzinie, więc uznałabym go za uzasadniony Wink

Powodzenia!

Mea

Miałam kiedys podobny problem z moją małą sunią. Tylko, ze w naszym przypadku zabierała nam ...skarpety. Co prawda nie warczała na nas jak jej zabieralismy zdobycz tylko połykała ją w całosci.
Nasza trenerka poprosiła abym kupiła sobie zabawkę Smile

miałam się bawic nią z psem co najmnie 2 razy dziennie. Raz w domu raz na spacerze. Zabawa miała polegac na tym ze przeciągałam sie z psem na moich zasadach czyli zostaw i szarp. Po zabawie chowałam sznur i pod żadnym pozorem nie mogłam dac jej do samodzielnej zabawy. Nie analizowałam co taka zabawa uswiadomiła mojej suni ale efekty przyszły bardzo szybko.

Giergow

Dundi, tą sytuację z Bonem kojarzę, chyba nawet czytałem

Przynajmniej część.

Marley28

Witam mam na imie Paweł i posiadam od 2tygodni psiaka goldena retrivera pare dni temu Fado skonczył dwa miesiace.Nie mialem z nim wiekszych problemow jak na razie do dzisiaj gdy wyszedlem z nim na podwórko na podwórku byla kosc od psa sasiada Fado zaczol ja grysc w momencie gdy podszedłem abu mu ja zbrac Fado zaatakował mnie jak dorosły pies zaczoł warczec i mnie ugryzł!!!Udezyłem go klapkiem w dupe nie mocno ale on za wszelka cene warczal i chcial mnie grysc bo chcial dojsc do kosci gdy powturzyłem drugi raz odszedł lecz pózniej na sprubowanie dalem mu ja i jak chcialem zabrac to dalej warczał błagam was prosze o pomoc:(

edyta

No to popełniłeś same błędy:
1. nie wolno bić psa - żadne klapkiem w tyłek - nigdy,
2. nie pozwoliłeś psu uspokoić sie po cały zdarzeniu i sam sprowokowałes psa do kolejnego złego zachowania, powinieneś zabrać kość i nie wracać do temamtu,
3. trochę dziwni mnie Twój strach , przecież to maluszek, notabene kóry nie powinien chodzić na spacery i łapać w pychol takie śmieci,
4. musisz na spokojnie uczyć psa wymianki, czyli dajesz jakiegoś smaka, Ty trzymasz w ręce z jednej strony a psiak memla sobie z drugiej, potem wydajesz komendę oddaj i w zamian dajesz psu coś lepszego oczywiście dalej nie puszczająć ze swojej ręki - czyli cały czas kontrola nad psem, i tak w kółko macieja , masę powtórzeń komedny "oddaj lub póść"

i pamętaj nigdy żadnych klapsów, krzyków itp, bo kiedyś jak już wypadną mleczaki i urosną stałe zęby to skończy się to bardzo źle,
Yo co robi szczeniak Twój to tzw. Obrona zasobów - poczytaj pod tym właśnie hasłem.

Marley28

Aha no wiem wiem ze nie powinienem go uderzyc ale boje sie wlasnie ze jak teraz mnie zaatakowal to jak bedziesz starszy tym bardziej przepraszam ale jestem pierwszy raz w posiadaniu szczeniaczka i staram sie jak najlepiej ale widocznie nie wychodzi mi to jak powinno:(

edyta

bo to cięzka praca, ale jak to mówi się: tylko spokój i opanowanie nas uratuje, będzie dobrze, ćwiczcie,

kasia_ustron

A agresja rodzi agresję nie zapominaj o tym.

Monix

Alf

Podpisuję się pod tym co napisała Monix. Jednak jeśli pies Ciebie gryzie nie powinieneś się cofać i odpuszczać, bo się nauczy, że to skutkuje (tym bardziej, że to jeszcze szczeniak). Problem może się pojawić znów jak będzie miał około roku i później.

magdalena.k

U nas też był ten problem ok 3-4 miesiąca i tak jak pisze Alf cały dramat zaczął się dopiero wtedy kiedy psiak zauważył, że jego zachowanie przynosi zamierzrzony efekt - cofnięcie ręki. Żeby to odkręcić trzeba było sporo ćwiczeń, aż zrozumiał że po 1 warczeniem i atakowaniem dłoni nic nie zdziała a po 2 nikt nie chce mu ukraść ani zjeść smakołyku, że zawsze dostanie go spowrotem. Obawiam się aby problem nie wrócił w przyszłości dlatego regularnie, z uporem maniaka ćwiczymy... Mimo, że jest już dobrze