Boi się ...mojej mamy..;/

sakerloff

Witam,

wiem ze to dziwnie i głupio brzmi ale moja 3 miesieczna goldenka boi sie mojej mamy i mojej babci...do tego stopnia, że jak mama próbuje ją pogłaskać a ta nie ma gdzie uciec to warczy lub próbuje ugryżć...
Nie mam pojęcia czemu...w stosunku do innych jest przyzjazna i czasem aż nadmiernie radosna, fakt, czasem boi sie obcych ( w szczególnosci mężczyzn ) ale czemu aż tak boi się mojej mamy i babci ?
Dodam, ze obie są do niej przyjaznie nastawione, w ogóle lubią psy, co prawda nie widujemy sie często więc nie ma wielu okazji do bliższego poznania się, ale w stosunku do cąlkiem obcych potrafi byc tak ufna a tu posuwa sie do warczenia....
Jak to zmienić? Nie ukrywam, że pewnie nieraz bede potrzebowac pomocy mamy żeby z nia została....
Z góry dziękuję za sugestie...

Dundi

A od czego się zaczęło? Nigdy mama ani babcia na nią nie krzyknęły, nie uderzyły? Może coś mamie spadło z głośnym hukiem koło psa kiedyś? To wygląda jak jakaś reakcja na nieprzyjemne wydarzenie z przeszłości, zastanówcie się dobrze, co to mogło być.
A jak to zmienić? Ja bym zaczęła od tego, żeby mama zawsze się przy suni schylała, nie była nad nią, tylko na jej poziomie. Zawsze miły, spokojny głos. No i spróbujcie karmienia z ręki. Jeśli psina jest głodomorem, to najlepszy sposób. Po prostu jeden posiłek albo jakąś jego część niech mama podaje z ręki. Jedzenie działa cuda Wink

sakerloff

witam!

Nigdy nic złego nie spotkało jej ze trony mojej mamy, ale oczywiscie mogło zdarzyc sie cos co mogło ją wystarszyc...głosny smiech itp...cos co w kategoriach myslenia człowieka nie powinno wzbudzac złych emocji.
Generalnie już sie tresujemy i walczymy ze strachem. Niestety mała jest dosc strachliwa...Pomaga tresura smaczkami i łagodne podejscie bez narzucania się...
dzieki za odpowiedz!!

Joanna77

I przede wszystkie nie głaskać małej jak się boi, nie brać na ręce, bo to tylko wzmacnia strach.