żywy ogień i loca
Mały goldenek
Dołączył: 29 Sie 2011
Posty: 84
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz Ostrzeżeń: 1/3
Płeć:
|
Wysłany: Sob 18:27, 03 Wrz 2011 Temat postu: |
|
|
Ania_W napisał: | przyszla decyzja dotycząca odwołania sie od umorzenia śledztwa..
Sygn.akt II Kp 792/07
POSTANOWIENIE
Dnia 12 listopada 2007 r.
Sąd Rejonowy w Lubinie Wydział II Karny
w składzie:
Przewodniczący-Sędzia: SSR Magdalena Bielecka
Protokolant: Hanna Wolańska
Przy udziale Prokuratora Sebastiana Kluczyńskiego
po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2007 r. w Lubinie
w sprawie zażalenia Fundacji dla Ratowania Bezdomnych Zwierząt EMIR
reprezentowanej przez pełnomocnika adw. Tatianę Rott
na postanowienie Prokuratora Rejonowego Rejonowego Lubinie z dnia 28
lutego 2007 r. sygn.akt 4
Ds. 933/06
w przedmiocie umorzenia śledztwa
na podstawie art. 306 § 2 kpk i art. 465 § 2 kpk
postanawia
zażalenia Fundacji dla Ratowania Bezdomnych Zwierząt EMIR
reprezentowanej przez pełnomocnika adw. Tatianę Rott na postanowienie
Prokuratora Rejonowego Rejonowego w Lubinie z dnia 28 lutego 2007 r.
sygn. akt 4 Ds. 933/06 o umorzeniu śledztwa nie uwzględnić i utrzymać
w mocy zaskarżone postanowienie.
UZASADNIENIE
Prokurator Rejonowy w Lubinie postanowieniem z dnia 28 lutego 2007 r.
sygn. akt 4 Ds. 933/06 umorzył śledztwo w sprawie:
1. zabicia ze szczególnym okrucieństwem psa rasy GOLDEN - RETRIEVER o
imieniu OZZY w dniu 17 sierpnia 2006r. , w Lubinie, w ten sposób, że
Agnieszka W****** używając nieustalonego narzędzia tępego,
krawędzistego zadała w/w psu uderzenia powodując obrażenia w postaci
podbiegnięcia krwawego krwawego obrębie skóry i tkanki podskórnej z
obrzękiem okolicy łopatek oraz podbiegnięcia krwawego w mięśniach
szkieletowych okolicy lędźwiowej, obu kończyn tylnych i kończyny
przedniej lewej, w następstwie czego wystąpiła ostra niewydolność
krążenia i wstrząs pourazowy skutkujące zgonem psa tj. o przestępstwo
z art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 21.08.1997r., o ochronie zwierząt,
wobec stwierdzenia, że czynu nie popełniono, na podstawie art. 17 § 1
pkt 1 kpk
2. zaistniałego zaistniałego dniu 17 sierpnia 2006r. , w Lubinie
przywłaszczenia powierzonego psa rasy GOLDEN - RETRIEVER o imieniu
OZZY przez Agnieszkę W****** tj. o przestępstwo z art. 284 § 2 kk w
zw. z art. 1 ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt, wobec stwierdzenia, że
czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego na podstawie art. 17 § 1
pkt 2 kpk
3. nakłonienia przez Agnieszkę W****** w dniu 23.08.2006r., w Lubinie,
Marka D***** - lekarza weterynarii do wystawienia dokumentu
poświadczającego nieprawdę w postaci zaświadczenia lekarsko -
weterynaryjnego, weterynaryjnego którym stwierdzono fakt eutanazji psa
rasy GOLDEN - RETRIEVER, w sytuacji gdy zdarzenie takie nie miało
miejsca tj. o przestępstwo z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 271 § 1 kk
wobec stwierdzenia, że brak jest danych dostatecznie uzasadniających
podejrzenie popełnienia przestępstwa, na podstawie art. 17 § 1 pkt 1
kpk
4. poświadczenia w dniu 23.08.2008r., w Lubinie nieprawdy przez
lekarza weterynarii Marka D***** w dokumencie w postaci zaświadczenia
lekarsko - weterynaryjnego, weterynaryjnego ten sposób, że lekarz
weterynarii w zaświadczeniu wpisał, iż dokonał eutanazji psa rasy
GOLDEN - RETRIEVER, w sytuacji gdy zdarzenie takie nie miało miejsca
tj. o przestępstwo z art. 271 § 1 kk, wobec stwierdzenia, że brak jest
danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia
przestępstwa, na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 kpk
5. znęcania się ze szczególnym okrucieństwem nad psem rasy GOLDEN -
RETRIEVER w dniu 13 sierpnia 2006r., w Lubaniu, w ten sposób, że
nieustalona osoba posługująca się nieustalonym narzędziem tępym
krawędziastym zadała psu uderzenia powodując obrażenia w postaci
podbiegnięcia krwawego krwawego w mięśniach szkieletowych okolicy
lędźwiowej, obu kończyn tylnych i kończyny przedniej lewej, a
następnie bez zapewnienia właściwej opieki weterynaryjnej, porzuciła
psa, który oprócz w/w obrażeń był zagłodzony, zapchlony i posiadał
mocno powiększone jądro tj. o przestępstwo z art. 35 ust. 2 ustawy z
dnia 21.08.1997 r., o ochronie zwierząt, wobec niewykrycia sprawcy
przestępstwa, na podstawie art. 322 § 1 kpk.
Na powyższe postanowienie zażalenie złożyła strona pokrzywdzona
Fundacja dla Ratowania bezdomnych Zwierząt EMIR reprezentowana przez
pełnomocnika adw. Tatianę Rott zarzucając zaskarżonemu postanowieniu:
· obrazę przepisów postępowania karnego, które miały wpływ na jego
wynik, w szczególności art. 167 kpk, art. 297 § 1 kpk i art. 201 kpk -
polegającą na nie przeprowadzeniu, zebraniu, zabezpieczeniu w
niezbędnym zakresie dowodów, w tym nie przeprowadzeniu dowodu z opinii
biegłego prof. dr hab. Zenona Sołtysiaka z protokołem badania i
protokołem sekcji psa przeprowadzonej przez prof. dr hab. Janusza
Madera z Katedry anatomii Patologicznej, Patofizjologii, Mikrobiologii
i Weterynarii Sądowej Akademii Rolniczej we Wrocławiu,
· obrazę art. 2 § 1 i 2 kpk, art. 7 kpk, art. 297 § 1 kpk polegającą
na nie wyjaśnieniu istotnych okoliczności sprawy, całkowicie błędną i
dowolną ocenę stanu faktycznego sprawy, w szczególności ustalenie, że
postępowanie dowodowe nie dostarczyło dowodów, przemawiających w
sposób nie budzący wątpliwości, że Marek D**** popełnił przestępstwo
poświadczenia nieprawdy, a Agnieszka W****** nakłoniła Marka D***** do
wystawienia dokumentu poświadczającego nieprawdę, podczas gdy z
materiału dowodowego wynika, w szczególności z badania sekcyjnego, iż
bezpośrednią przyczyną zgonu psa OZZY była ostra niewydolność krążenia
i wstrząs pourazowy powodowany urazem zadanym narzędziem tępym,
krawędzistym - a nie eutanazja przy użyciu Morbitalu,
· błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, ze nastąpiło
przeniesienie prawa własności psa OZZY na rzecz Agnieszki W******,
podczas gdy z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynikało, że
była ona tylko posiadaczem zależnym, a przeniesienie prawa własności
malo nastąpić po podpisaniu umowy adopcyjnej oraz polegający na
przyjęciu, że pies został jej przekazany do swobodnego dysponowania,
podczas gdy została ona upoważniona jedynie do opieki nad psem, i w
konsekwencji bezzasadne umorzenie postępowania w tym zakresie na
podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k.
Wobec powyższego wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w
całości i przekazanie sprawy Prokuratorowi Rejonowemu w Lubinie do
ponownego rozpoznania, z równoczesnym uwzględnieniem uzupełnienia tego
postępowania przez przeprowadzenie wskazanych dowodów.
Ponadto żaląca w uzasadnieniu podniosła, iż umorzenie postępowania w
niniejszej sprawie jest przedwczesne i nieuzasadnione. Zarzuciła brak
przeprowadzenia dowodu z opinii zespołu innych biegłych wobec
sprzeczności i niejasności w zgromadzonych w sprawie opiniach
biegłych. Wskazała, iż niejasności opinii polegają m.in. na tym, iż
prof. dr hab. Zenon Sołtysiak jednej strony zgadza się z opinią prof.
dr Hab. Janusza Madera zawartą w protokole sekcyjnym ustalającym
przyczynę zgonu psa OZZY , przychyla się do stwierdzenia, że brak było
typowych zmian opłucnej ściennej i płucnej oraz worka osierdziowego i
mięśnia sercowego występujących po podaniu Morbitalu i nie kwestionuje
ustalenia prof. dr. hab. Janusza Madera o braku miejsc wkłucia, a z
drugiej strony stwierdza, że nie jest możliwe podważenie twierdzenia
lek.wet. Marka D*****, że w dniu 17.08.2006r. podał psu dokomorowo
Morbital. Podnosi także fakt, iż z badania sekcyjnego wynika, iż
bezpośrednią przyczyną zgonu psa OZZY była ostra niewydolność krążenia
i wstrząs pourazowy powodowany urazem zadanym narzędziem tępym,
krawędziastym, a nie eutanazja wykonana przy użyciu Morbitalu. Żaląca
zarzuca także, iż nie wyjaśniono z jakiego powodu Agnieszka W******
zwróciła się o wystawienie zaświadczenia o eutanazji dopiero w dniu
23.08.2006r. oraz dlaczego jako przyczynę eutanazji podano nowotwór
jąder, skoro dokonujący eutanazji lekarz weterynarii nie wykonał badań
histopatologicznych histopatologicznych morfologicznych krwi.
Wobec powyższego w ocenie żalącej postanowienie Prokuratora Rejonowego
Lubinie o umorzeniu śledztwa w niniejszej sprawie wobec tylu rodzących
wątpliwości jest niezasadne.
Sąd uznał, iż zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Po przeanalizowaniu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd
uznał, iż w przedmiotowej sprawie nie doszło do wyczerpania ustawowych
znamion czynów zabronionych określonych w art. 35 ust. 2 ustawy z dnia
21.08.1997r., o ochronie zwierząt, art. 18 § 2 kk w zw. z art. 271 § 1
kk oraz art. 271 § 1 kk wobec braku danych dostatecznie
uzasadniających podejrzenie ich popełnienia oraz przestępstwa z art.
284 § 2 kk w zw. z art.1 ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt z uwagi na
fakt , iż czyn ten czyn nie zawierał znamion czynu zabronionego. Z
kolei postępowanie dotyczące popełnienia przestępstwa z art. 35 ust. 2
ustawy z dnia 21.08.1997r. o ochronie zwierząt zostało zasadnie
umorzone wobec niewykrycia sprawcy przestępstwa.
Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw zdaniem Sądu do
podważenia zasadności decyzji merytorycznej, podjętej w niniejszej
sprawie i tym samym jej uchylenia. Nie znajduje uzasadnienia także
zarzut skarżącej, dotyczący naruszenia procedury karnej w toku
postępowania prowadzonego w przedmiotowej sprawie. W ocenie Sądu
wykonane zostały wszystkie czynności umożliwiające wydanie orzeczenia.
Podnoszony przez skarżącą zarzut, iż uzyskana w toku postępowania
opinia biegłego prof. dr hab. Zenona Sołtysia jest niespójna i
nielogiczna oraz nie udziela odpowiedzi na wszystkie pytania jest w
ocenie Sądu niezasadny. Opinia ta jest jedyną opinią w sprawie, bowiem
znajdujący się w aktach sprawy protokół badania stanowi jedynie dowód
przeprowadzenia sekcji zwłok przez prof. dr hab. Janusza Madera, w
którym stwierdził on u psa bardzo liczne, rozległe wylewy krwi tła
urazowego z następowym wstrząsem potraumatycznym z ostrą
niewydolnością krążenia oraz uznał brak zmian morfologicznych typowych
dla podania Morbitalu. Chybiony jest zatem w ocenie Sądu zarzut
skarżącej dotyczący sprzeczności powyżej przeprowadzonych badań z
wydaną opinią prof. dr hab. Zenona Sołtysia, bowiem potwierdzają one
wnioski zawarte w przedmiotowej opinii. Zbędne jest tym samym
powołanie kolejnego biegłego w niniejszej sprawie. Sąd nie znalazł
przesłanek określonych w art. 201 kpk uzasadniających powołanie
kolejnych biegłych. Biegły Zenon Sołtysia wskazał w swej opinii
mechanizm powstania i rodzaj obrażeń, przyczyny i czas śmierci psa.
Wiarygodność jego opinii potwierdza fakt, iż to on dokonywał oględzin
i sekcji zwłok psa.
Odnosząc się do zarzutu dotyczącego obrazy art. 2 § 1 i 2, art. 7 kpk
i art. 297 § 1 kpk w ocenie Sądu nie znajduje on także podstaw w
zebranym materiale dowodowym. Zdaniem Sądu w toku postępowania
przygotowawczego przeprowadzono szereg czynności dowodowych, które
jednak nie dostarczyły wystarczających podstaw za uznaniem Marka D****
w sposób nie budzący wątpliwości popełnił przestępstwo poświadczenia
nieprawdy oraz potwierdzających okoliczności nakłonienia go przez
Agnieszkę W****** do poświadczenia nieprawdy.
W ocenie Sądu materiał dowodowy zebrany w sprawie nie dał podstaw do
podważenia prawdziwości zapisu dokonanego w książce leczenia zwierząt
pod poz. 67 z dnia 17 sierpnia 2006r. o uśpieniu psa rasy Gulden -
Retriever poprzez podanie Xylapanu i Morbitalu. Przeprowadzone
postępowanie dowodowe nie wykazało istnienia dowodów podważających
prawdziwość zeznań Marka D., Agnieszki W., Katarzyny S. i Michała K.
na okoliczność uśpienia psa. Również obecność wspomnianego psa przed
gabinetem weterynaryjnym potwierdziła świadek Emilia P. Na uwagę
zasługuje zdaniem Sądu okoliczność, iż prof. dr hab. Janusz Madej w
protokole badania wskazał, że zmian morfologicznych podania
„morbitalu" nie stwierdzono, zaznaczając w zeznaniach, iż nie można
jednak wykluczyć podania tego środka w inny sposób. Także prof. dr
hab. Zenon Sołtysia wskazał, iż wysoce prawdopodobne jest, że
obrażenia stwierdzone podczas sekcji zwłok w postaci podbiegnięć
krwawych lub krwiaków u psa mogły być skutkiem doznanych obrażeń przed
jego znalezieniem w Lubaniu 13.08.2006r. i nie zostały klinicznie
wykazane przez lekarzy weterynarii, gdyż znajdowały się w fazie
organizacji. Stwierdził jednakże, iż dwukrotne podanie środka do
eutanazji dokomorowo w trakcie czynności skurczowej i rozkurczowej
serca wymaga dużej praktyki, to brak podstaw, by podważyć twierdzenia
lekarza weterynarii Marka D., który dokonał eutanazji psa w powyższy
sposób. Na uwagę zdaniem Sądu zasługuje także fakt, iż prof. dr hab.
Janusz Madej w trakcie sekcji nie widział miejsc wkłucia. Wskazać
należy, iż jedynym dowodem, który w sposób bezsporny rozstrzygnąłby tą
okoliczność byłby pozytywny wynik badań z Instytutu Weterynaryjnego w
Puławach na obecność w sercu czy innych narządach wewnętrznych
metabolitów pentobarbitalu ( Morbitalu). Jednak w trakcie sekcji nie
zostały pobrane wycinki narządów celem przeprowadzenia szczegółowych
badań, a tym samym nie ma już możliwości uzyskania takiego wyniku.
W ocenie Sądu brak jest tym samym również dowodów wskazujących na to,
że Agnieszka W. nakłoniła Marka D. do wystawienia dokumentu w postaci
zaświadczenia o eutanazji psa, a Marek D. potwierdził nieprawdę
wydając przedmiotowe zaświadczenie.
Zdaniem Sądu podnoszony przez skarżącą zarzut błędu w ustaleniach
faktycznych nie zasługuje także na uwzględnienie. Przeprowadzone w
toku postępowania przygotowawczego czynności nie pozwalają bowiem
przyjąć, iż Agnieszka W. swoim postępowaniem wyczerpała znamiona
sprzeniewierzenia. W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy
potwierdził okoliczność, iż w dniu 16 sierpnia 2006 r pies rasy Golden
- Retriever został powierzony Agnieszce W., jednakże jako posiadaczowi
zależnemu, bez przeniesienia prawa własności. Sąd stanął na
stanowisku, iż w świetle zgromadzonych dowodów Agnieszka W. była
przeświadczona, że pies został powierzony jej do swobodnego nim
dysponowania i stała się jego właścicielem.
Sąd zauważył, iż okoliczność uśpienia psa dokonana przez Agnieszkę W.
oraz nie podpisanie przez nią umowy adopcyjnej nie daje podstaw do
przyjęcia sprzeniewierzenia. Żaden bowiem z przedstawionych dowodów
nie wskazuje, aby działała ona w celu włączenia psa do swego majątku i
pozbawienia prawa własności nad nim jego prawnego właściciela.
Sąd uznał po przeanalizowaniu zgromadzonego w sprawie materiału
dowodowego, iż słuszna była decyzja Prokuratora o umorzeniu śledztwa w
opisanej sprawie z uwagi na fakt, iż brak jest podstaw do uznania, że
opisane przez żalącego w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa
zachowania noszą znamiona czynów zabronionych dostatecznie uzasadniają
podejrzenie ich popełnienia.
Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd uznał postanowienie
Prokuratora w przedmiocie umorzenia śledztwa za zasadne i postanowił
jak na wstępie.
pieczęć Sądu Rejonowego w Lubinie
pieczęć potwierdzająca zgodność odpisu z oryginałem datowana 12.LIS.
2007 |
Na początku niewiedziałam o co chodziło z tą sprawąale dzięki temu już wiem co jest grane jak można być tak okrutnym i pozbawiać kokoś prawa do życia mówi sie pies najleprzy przyjaciel człowieka ale na odwrót to już niekoniecznie (niemówie o wszystki)
Post został pochwalony 0 razy
|
|